Gdybyś miał/a ochotę otworzyć bramę swego serca istotom przyrody, oto wskazówki.

 

- Głównym warunkiem nawiązania kontaktu z istotami natury jest prawdomówność, otwartość i uczciwość. Istoty przyrody najróżniejszych gatunków prezentują często głęboko etyczne zachowanie, łącznie z przestrzeganiem surowych zasad życia społecznego swej wspólnoty i są bardzo lojalne wobec tych, z którymi czują się związane.

 

- Wróć myślami do lat dziecięcych. Obserwuj małe dzieci podczas zabawy, zwróć uwagę na całkowitą koncentrację w czasie zabawy, zobacz, jak się kontaktują z otoczeniem. Obudź swą wewnętrzną dziecinność (swoje Wewnętrzne Dziecko), radość poznawania, umiejętność koncentracji, chęć wypróbowania nowego, prostotę, odrzuć uprzedzenia, tańcz kiedy chcesz, śmiej się, śpiewaj...

 

- Zawrzyj sojusz z przyrodą. Postanów np. otoczyć ją opieką, czcić, okazywać szacunek, współpracować, błogosławić ją, dziękować jej, dać jej coś na swój własny sposób. Pamiętaj, że przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w przyrodzie trzeba ją o to najpierw zapytać i porozmawiać z nią. Natura jest uduchowiona i ożywiona, a żyć to znaczy dawać i brać.

 

- Chodź często na spacery. Otwórz szeroko serce na piękno, różnorodność, wspaniałość, bogactwo i obfitość przyrody. Wychodząc na spotkania z przyrodą możesz zaopatrzyć się w dary, np. okruszki chleba, białe potrawy (np. mleko, ryż, sól). Za ich pomocą możesz oddać duchom przyrody należną im cześć.

 

- Szukaj wytrwale progów między elementami i bram między światami,

 

- Duchy przyrody przyciągniesz wesołością, np. tańcem, gwizdaniem, śpiewem, śmiechem.

 

-  Przywołuj duchy natury i proś, by stały się widzialne (zauważalne dla Ciebie). Możesz stworzyć dla nich także miejsce, np. zostawić kawałeczek ziemi w kąciku ogródka, gdzie będą rosły kwiaty tak, jak chce natura, założyć fontannę, ustawić kamienie i inne rzeczy, które kojarzą się z istotami przyrody, np. korzenie z twarzami, pierze, muszelki itp. jako dary dla istot przyrody.

 

- Ćwicz się w umiejętności przyjmowania. Ćwicz swoje postrzeganie. Znajdź czas, by odczuć krajobraz, drzewo, rośliny itp. Nastaw swoją świadomość na przyjmowanie. Znajdź czas, by spokojnie usiąść nad rzeką i wsłuchiwać się w jej plusk i szmer, by odczuć moc drzewa, spostrzec wiatr, siłę otoczenia… Rozglądaj się. Jakie rośliny, drzewa i krzewy tu rosną? Czy są wśród nich jakieś osobliwości? Jak odbierasz otoczenie? Jakie było Twoje pierwsze odczucie w zetknięciu się z tym miejscem? Czy jest Ci ciepło czy chłodno? Czy odbiór wrażeń jest przyjemny czy nie? A może dostajesz gęsiej skórki i włosy jeżą się Ci na głowie? Czy odczuwasz gdzieś swędzenie? Czy coś się zmienia w Twoim ciele? Czy czujesz się w tym miejscu bezpiecznie i dobrze? Czy chciał/a/byś zostać, czy pójść dalej? Czy miejsce wydaje Ci się jasne, ciemne, pełne światła, zaczarowane?

 

- Wyćwicz umiejętność widzenia kątem oka, postrzegania tego, co się porusza na skraju Twojej świadomości. Odbieraj wrażenia ale bez ingerencji umysłu, pytając najpierw swoje ciało o otrzymane sygnały zwrotne.

 

[Opr. na podst. książki Jeanne Ruland "W świecie duchów natury."

Patrz: Wyrocznia w Świecie Duchów Natury

http://jolanta-golebiewska-tarot.pl.tl/W-%26%23346%3Bwiecie-Duch%F3w%3Cbr%3ENatury.htm]

 

Jaką różnicę widzisz pomiędzy dwoma poniższymi zdjęciami?