Nazwa jednorożec w różnych językach:

Einhorn - jęz. niemiecki

unicorn - jęz. angielski

licorne - jęz. francuski

unicornus, monoceros - łacina, greka

alicorn - włoski

 

Dla przeciętnego człowieka jednorożec to fantastyczne stworzenie z mitów i legend, przedstawiane najczęściej w postaci białego konia, który ma jeden róg pośrodku czoła. Róg ów słynny jest z magicznej mocy oczyszczania i leczenia wszystkiego, czego dotknie. Jednorożec to bardzo płochliwe zwierzę pędzące samotniczy tryb życia. Według legend, zanim jednorożca uda się zabić celem zdobycia jego cennego rogu, musi on zostać oswojony przez dziewicę; jak pisał Leonardo da Vinci, opisując swój szkic Dama z jednorożcem, stworzenie to jest niezwykle dzikie, okrutne i nie potrafiące się kontrolować. Sytuacja taka zmienia się, gdy napotka na swej drodze dziewicę – wówczas łagodnieje i zasypia z głową opartą na jej kolanach. Dzięki temu myśliwi mogą je schwytać.

 

- uczciwość,

- niewinność,

- czystość,

- dziewictwo,

- wzniosła, platoniczna miłość,

- łagodność,

- kobieca uległość i bierność,

- inteligencja i mądrość,

- rozwój i nowe szanse,

- powodzenie, sukces, szczęście.

jak również:

- siła i agresywność

- śmierć.

 

- częściowo złoty róg na czole, a bywa, iż cały złoty,

- czasami kopyta są także złote,

- wiele rodzajów jednorożców ma kopyta antylopy i ogon lwa,

- niektóre jednorożce mają kozią bródkę i/lub lwią grzywę,

- czarnym jednorożcom róg błyszczy kolorami od czerwonego do czarnego,

- istnieją azjatyckie jednorożce trochę podobne do smoków, lecz z grzywą i ogonem lwa, oraz z kopytami antylopy.

 

Wiek jednorożców: ponad 5000 lat.

 

Pochodzenie jednorożców:

przede wszystkim Europa, lecz także Środkowa i Wschodnia Azja.

 

Hinduskie (indyjskie) jednorożce to yale lub eale,

perskie - shadhahvar,

japońskie - kirin,

chińskie - qilin.

 

James Thurber - "Jednorożec w ogrodzie" (krótkie opowiadanie).

 

"Pewnego słonecznego ranka, mężczyzna, który jak zwykle siedział sobie w swym ulubionym kąciku kuchni, uniósł wzrok znad jajecznicy i ujrzał białego jednorożca ze złocistym rogiem, który ze spokojem skubał w ogrodzie róże. Mężczyzna poszedł na górę, do sypialni, gdzie wciąż spała jego żona i zaczął ją budzić.

– W ogrodzie jest jednorożec – powiedział. – I je róże.

Żona otworzyła oczy i spojrzała na niego krzywo.

– Jednorożec to stworzenie mityczne – powiedziała i odwróciła się do niego plecami.

Mężczyzna zszedł powoli na dół i wyszedł do ogrodu. Jednorożec wciąż tam był, lecz teraz pasł się między tulipanami.

– Proszę, jednorożcu – powiedział mężczyzna urywając lilię i podając mu ją. Jednorożec zjadł ją z namaszczeniem. Rozradowany, bo przecież w jego ogrodzie był jednorożec, mężczyzna poszedł na górę i ponownie obudził żonę.

– Jednorożec – powiedział – zjadł lilię.

Żona usiadła na łóżku, rzucając lodowate spojrzenie.

– Chyba masz fioła – powiedziała. – Powinni cię zamknąć w wariatkowie.

Mężczyzna, który nigdy nie lubił słowa „fioł”, ani „wariatkowo”, a które jeszcze mniej mu się podobały tego pogodnego poranka, gdy w jego ogrodzie był jednorożec, zamyślił się.

– Zobaczymy – powiedział. Podszedł do drzwi. – Ma złocisty róg pośrodku czoła – powiedział jej. Potem wrócił do ogrodu, by popatrzeć na jednorożca, lecz już go nie było. Mężczyzna usiadł pośród róż i zasnął.

Skoro tylko wyszedł z domu, żona mężczyzny wstała i ubrała się tak szybko jak tylko mogła. Była bardzo poruszona, a jej oczy lśniły złowrogim blaskiem. Zadzwoniła na policję i do psychiatry. Poprosiła, by niezwłocznie przybyli do jej domu z kaftanem bezpieczeństwa. Gdy policjanci i psychiatra byli już na miejscu, usiedli na krzesłach i z zainteresowaniem spojrzeli na kobietę

– Mój mąż – powiedziała – zobaczył dziś rano jednorożca. Policjanci popatrzyli na psychiatrę, a psychiatra na policjantów.

– Powiedział mi, że jednorożec zjadł lilię – dodała.

Psychiatra popatrzył na policjantów, a policjanci na psychiatrę.

– Powiedział mi, że jednorożec miał złocisty róg pośrodku czoła – zakończyła.

Wtedy, na znaczący sygnał psychiatry, policjanci zerwali się z krzeseł i pochwycili kobietę. Długo się z nią mocowali, próbując ją obezwładnić, gdyż zaciekle się broniła, lecz w końcu ją ujarzmili. Skoro tylko wtłoczyli ją w kaftan bezpieczeństwa, do domu wrócił mąż.

– Czy powiedział Pan swej żonie, że widział Pan jednorożca? – zapytali policjanci.

– Oczywiście, że nie – odpowiedział mąż. – Jednorożec to stworzenie mityczne.

– To wszystko, co chciałem wiedzieć – powiedział psychiatra. – Zabierzcie ją. Przykro mi, lecz zdaje się, iż Pańska żona nie ma wszystkich klepek.

Więc ją zabrali, przeklinającą i wrzeszczącą, i zamknęli w zakładzie. A mąż żył długo i szczęśliwie.

Morał: Ten ma fioła, kto ma fioła ostatni."

 

Poniżej jest śliczna piosenka z filmu "Ostatni Jednorożec" (bajka Disneya z 1982 roku).

 

O filmie.
"W pewnym lesie, który jest wiecznie zielony i nigdy nie pada w nim śnieg oraz trwa wieczna wiosna, żyje ostatni na świecie jednorożec, który ma pod opieką wszystkie znajdujące się w nim stworzenia. To dlatego właśnie myśliwi boją się w nim polować.

Jednorożec – nazwa ich wywodzi się z łaciny od słów: unus - jeden, i cornu - róg. Wspaniałe, przypominające konia, zwierzę z jednym rogiem, widzialnym jedynie dla tych, którzy ich szukają i w nie wierzą. Często mylone są z białą klaczą. Ich gatunek jest bezpieczny tylko w swoim lesie, poza nim stają się zwykłym ... koniem. 

Jednorożec, który jest piękną klaczką nie wierzy, że mogłaby być ostatnią z rodu. Dowiaduje się od motyla, że jeśli będzie dzielna, odnajdzie inne jednorożce. Wszystkie odeszły wiele lat temu, a tajemniczy Czerwony Byk podążał za nimi, zacierając ślady. Jednorożec niepomny na niebezpieczeństwa wyrusza na poszukiwanie swych pobratymców."

 

 

W następnych rozdziałach/na następnych podstronach umieściłam informacje o jednorożcach pozyskane z różnych źródeł, zarówno internetowych, jak i pisanych.