Dla sceptyków fairies są stworzeniami z bajek, mitów i folkloru, które pojawiają się w formie ducha (dobrego ducha lub demonicznego), w każdym razie są istotami metafizycznymi, nadnaturalnymi czy też nadprzyrodzonymi.

 

Słowa fairy - faie - fee pochodzą od łacińskiego fata i oznaczają ducha opiekuńczego lub bóstwo strzegące ludzkiego losu. Jeszcze inny rodowód słowa fairy: pochodzi ono od angielskiego faierie, które jest zapożyczeniem od starofrancuskiego faerie i oznacza królestwo.

 

Termin fairies został ukształtowany w literaturze romantyzmu podczas epoki wiktoriańskiej (koniec XIX wieku).

 

Na określenie istot fairies w języku polskim stosuje się zwykle określenia wróżki i elfy, przy czym w Polsce wiara w owe istoty sprowadzana jest przede wszystkim do bajek opowiadanych dla dzieci. W innych krajach kwestia fairies traktowana jest z o wiele większą powagą i szacunkiem, a znawcy tematu piszą o nich książki bynajmniej nie (tylko) dla dzieci, lecz dla osób dorosłych.

 

Fairies mogą mieć wiele form i postaci:

- mogą być być karzełkami, malutkimi ludzikami (a więc np. krasnoludkami, krasnalami, skrzatami, chochlikami, niziołkami, gnomami, koboldami, goblinami, trollami),

- albo wielkoludami czy też wysokimi świetlistymi, nieomal eterycznymi istotami (np. elfami).

 

Fairies mogą być istotami złośliwymi, psotnymi, przeszkadzającymi a nawet wrogimi ludziom, albo istotami pomagającymi ludziom. Fairies nie są ani dobre, ani złe. Rządzą się własnymi prawami. Są niezależne od ludzi i od Aniołów.

 

Generalnie na fairies trzeba bardzo uważać, ponieważ nigdy nie wiadomo co one zrobią i jak się zachowają. Bywa, iż mają brzydki zwyczaj porywania ludzi - kobiety na mamki dla swoich dzieci, chłopców na służbę. Często też podmieniają swoje słabe, chorowite niemowlęta na ludzkie. W górzystych regionach Szkocji podobno jeszcze do dziś noworodków nie spuszcza się z oczu aż do chrztu, by nie zostały skradzione. W Szkocji wierzono, że wróżki - fairies to istoty złe, których należy się obawiać. Nie wolno było np. wchodzić po zmroku do młyna, ponieważ nocą zboże mieliły wróżki i pilnowały go przed intruzami.

Istotom fairies lepiej się nie narażać, potrafią bowiem ściągnąć na człowieka chorobę, poranić bydło swoimi maleńkimi strzałami lub sprowadzić złe sny; w jęz. niemieckim nazwa nocnej mary, koszmaru nocnego to Alpdrucken i z zasadzie oznacza przyduszenie przez elfa.

 

Fairies bywają również sympatyczne - chętnie pomagają zakochanym, potrafią też wyrażać swą wdzięczność osobom, które na to zasłużyły.

 

Fairies nie znoszą bicia dzwonów kościelnych; jest to dla nich szkodliwe. Podobno również przedmioty z żelaza nie są dla nich korzystne, gdyż mogą działać jak trucizna.

 

Czy faeries istnieją realnie? Podobno świat, który postrzegamy jest zaledwie maleńką cząstką rzeczywistości, wyspą zanurzoną pośrodku niezbadanego oceanu, w którym żyje mnóstwo inteligentnych stworzeń o rozmaitych postaciach. Potrafią je dostrzec tylko osoby o zwiększonej wrażliwości oraz dzieci. Podobno.

 

Według Doreen Virtue:

"Fairies - wróżki są tak samo realne jak ludzie i Aniołowie, jednak tylko ci, którzy wierzą i mają otwarte umysły, mogą je zobaczyć. Fairies to istoty nieśmiałe i delikatne, ukrywające się przed nieokrzesanymi ludźmi. Osoby sceptyczne nie są w stanie ich zobaczyć. Kultura lokalna ma duży wpływ na akceptację dla wróżek. W wielu krajach istnieją wierzenia dotyczące wróżek i innych Elementali. Co ciekawe, największa wiara we wróżki - fairies istnieje w krajach mających duży szacunek dla natury."