Duchy Natury lub Duchy/Istoty Przyrody.

 

W ramach niektórych prądów duchowych zakłada się, że każda żywa istota od człowieka aż po roślinę ma swoją duszę, lub jak kto woli - swojego ducha. Takie indywidualnie spersonifikowane manifestacje ducha danego stworzenia w przyrodzie, nazywamy ogólnie Duchami Natury. Duchy Natury uważane są za opiekunów i swego rodzaju ochroniarzy dla poszczególnych sił i elementów - składników przyrody. Przede wszystkim chodzi tu Duchy Drzew i Elfy, które żyją w wielkiej harmonii w obrębie natury.

W wielu współczesnych nurtach filozoficzno-religijnych podkreśla się również paralele między Pogańskimi Duchami Natury, a chrześcijańskimi Aniołami.

 

Ezoterycy niechętnie widzą bagatelizowanie takich Duchów Natury, jak Elfy i Wróżki (ang. Fairies, niem. Feen) i sprowadzanie ich tylko do postaci z bajek czy filmów dla dzieci. Elfy, Gnomy, Nimfy, Wróżki - nazwy te znane są głównie z bajek słuchanych w dzieciństwie. W ezoteryce uważa się, że korzystniejsze byłoby jednak oddzielenie duchowości od dziecinnych fantazji.

 

Moc Duchów Przyrody jest jedną z największych potęg we wszystkich formach pracy duchowej. Do Duchów Przyrody zwracamy się podczas medytacji, rytuałów, albo w czasie pracy z kartami wyroczni - oracle, z siły Duchów Przyrody korzystamy przy pracy nad sobą, dla naszego rozwoju osobistego.

 

Duchy Natury, Duchy Przyrody podlegają prawom przyrody, które to prawa zbyt często wymykają się nam, ludziom, nie chcącym lub nie potrafiącym harmonijnie dostosować się do świata przyrody i do środowiska naturalnego. Przymus i swego rodzaju przemoc na przyrodzie powoduje, że z(a)nikają subtelne Istoty Natury. Bazą dla duchowej pracy z Elfami i rozmaitymi Duchami Natury jest wielki respekt dla Natury we wszystkich jej przejawach i gotowość do całkowitego poddania się Prawom Przyrody i Kosmosu.

 

W licznych mitach i legendach znajdujemy wskazówki odnośnie Duchów Natury; raz są one wielkie, innym razem malutkie, brzydkie lub bajecznie urodziwe, miłe i życzliwe, albo niezmiernie okrutne. Każdy region świata posiada swoje własne przekazy, z których wiele zachowało się do dnia dzisiejszego.
Najwięcej autentycznych tradycji pochodzi z Islandii, Irlandii, Szkocji i państw skandynawskich, gdzie wiara w Duchy Natury jest współcześnie obecna i bardzo żywa. Przykład - w Islandii jest Urząd do Spraw Elfów, który oficjalnie w imieniu miasta Reykjavik reprezentuje interesy Elfów i który ma zapobiegać zakłóceniom w populacji Elfów mogących mieć miejsce w rezultacie przedsięwzięć budowlanych. Chyba nigdzie na świecie wiara w istnienie duszków przyrody nie jest tak powszechna, jak w Islandii i wiara ta dotyczy zarówno mieszkańców dużych miast, jak i wsi. Co ciekawe, wiara w elfy wiąże się z poglądami politycznymi; zwolennicy socjalistów wykazują znacznie mniejszy entuzjazm dla istnienia magicznych stworzeń niż konserwatyści.

 

Polecam artykuł "Niewidzialne dzieci Adama i Ewy. Dlaczego Islandczycy wierzą w elfy?" na stronie

 

Jaką widzisz różnicę pomiędzy dwoma zdjęciami poniżej?